«Όλα γκρέμισαν… και έψαχνα από κάπου να κρατηθώ»

«Υπάρχει κάποιο σημείο, πέρα από το οποίο, η υπομονή παύει να είναι αρετή».

Thomas Morton.

Ίσως μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα λέμε δημόσια, κατ΄ εξαίρεση όμως ας μου επιτραπεί να πω πολύ λίγα.
Το πολιτικό σύστημα από π.χ μέχρι και σήμερα ουσιαστικά απέτυχε να φανεί αντάξιο στο ύψος της Δημοκρατίας και των περιστάσεων, από την Ρωμαϊκή εποχή βλ. Συγκλητικούς [1] μέχρι και σήμερα βλέπε Γερουσία ή Βουλευτές [2] κάνουν ότι μπορούν να εκτροχιάσουν τη Δημοκρατία, οι καθημερινοί απλοί άνθρωποι ουσιαστικά μικροί, αμαθείς και φοβισμένοι τους παρακολουθούν άπραγοι.
Φερέφωνα τις εκάστοτε εξουσίας βλ. Δημοσιογράφοι και Μ.Μ.Ε [3] στρατευμένοι μισθοφόροι ως λεγεωνάριοι υπηρετούν με φανατισμό τα συμφέροντα τους.
Αν αυτό το κακό συνεχιστεί με την «διεφθαρμένη πολιτική», γρήγορα ο λαός θα στραφεί από ανάγκη και απελπισία σε καθεστώτα μοναρχικά, και τότε αλλοίμονο στους λεγεωνάριους της εξουσίας… θα έχουν την τύχη της 9ης λεγεώνας.
Συμπερασματικά μπορώ να πω ότι η απάθεια του κόσμου απέναντι στο κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα δεν οφείλετε στα περί αεροψεκασμού, αυτά είναι παραμύθια που αρέσουν και εξάπτουν την φαντασία, οφείλετε στην «καλή» δουλεία που κάνουν τα Μ.Μ.Ε σε σημείο να έχουν αποχαυνώσει – αδρανοποιήσει τους πολίτες, να τους κατευθύνουν με την μέθοδο της ύπνωσης πάντα για το συμφέρον των εκλεκτών… αυτών που κινούν τα γρανάζια της διαπλοκής και της εξουσίας.
Τα πράγματα όμως αλλάζουν, θα έρθει πολύ φοβάμαι ο καιρός που όταν ο εργαζόμενος δεν θα έχει να φάει θα ξεσκίσει τις σάρκες του εργοδότη του προκειμένου να τραφεί, θα μπούμε σε ένα κύκλο αιματοκυλίσματος και όλα αυτά θα είναι καρπός της «κακής πολιτικής» που εφαρμόζεται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.
Ίσως δεν αργήσει πολύ η «επανάσταση» των αδικημένων – εργαζομένων… μόνο που δεν πρέπει να την περιμένουμε πρωί ή νύχτα θα γίνει μέρα μεσημέρι, την ώρα που πεινάν οι εργαζόμενοι και ξυπνάν οι διανοούμενοι.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

[1] Τα πρώτα σημάδια αδυναμίας της συγκλήτου να ασκήσει τον παραδοσιακό της ρόλο φάνηκε όταν η έγγεια περιουσία μαζεύεται στα χέρια μεγάλων γαιοκτημόνων, ενώ η ψαλίδα μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων άνοιγε συνεχώς. Αυτή την κατάσταση προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν δύο αδέρφια, οι Γάιος Γράκχος και Τιβέριος Γράκχος, με φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις και ίση διανομή της καλλιεργήσιμης γης σε όλους τους πολίτες. Όμως η αντίδραση των πατρικίων ήταν πολύ μεγάλη και οι Γράκχοι δολοφονήθηκαν. Εν τω μεταξύ το πολίτευμα της Ρώμης βυθιζόταν όλο και πιο πολύ στην ασυδοσία και τη διαφθορά.
[2] «Ίσως η ελληνική βουλή με την παρούσα σύνθεσή της να αποτελεί την πιο διεφθαρμένη βουλή στην ιστορία της ελληνικής δημοκρατίας.
Φασίστες, νταβατζήδες, βίζιτες, εκβιαστές, ηλίθιοι, επαγγελματικά αποτυχημένοι και πάσης φύσεως σούργελα της ελληνικής κοινωνίας -τα οποία φυσικά είναι και ο καθρέφτης μας- κυκλοφορούν ανάμεσα στους 300.
Πιθανόν να μην υπάρχει έγκλημα του ποινικού κώδικα που να μην εκπροσωπείται στην σημερινή βουλή των Ελλήνων.
Πάντως το πιο επικίνδυνο απ΄ όλα είναι η ηλιθιότητα σε συνδυασμό με την ματαιοδοξία. Είναι ένας συνδυασμός που τα σπάει στην κυριολεξία.
Αναρωτιέται κανείς αν αυτός ο λαός έχει κάποιους αξιακούς κώδικες ή κάποια κριτήρια τέλος πάντων, με τα οποία επιλέγει τους εθνοπατέρες του, εκτός από το να του μοιάζουν φυσιογνωμικά.»
Ελευθέριος Βενιζέλος.
[3] Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας οι ποιο «διεφθαρμένοι» μόνο στη Νιγηρία οι ερωτηθέντες δίνουν στα ΜΜΕ χειρότερους βαθμούς.