Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Μια ημιτελής ενοποίηση

Το κίνητρο για τη συγκρότηση μιας ενιαίας διακρατικής οντότητας στον ευρωπαϊκό χώρο υπήρξε η αποκατάσταση της ειρήνης και η διατήρηση της. Αργότερα, η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα έθεσε ως στόχο την πραγμάτωση ελεύθερων οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών. Η μετεξέλιξη αυτής της κοινότητας, η Ευρωπαϊκή Ένωση επαναπροσδιόρισε τους σκοπούς της και προέβαλε την ιδέα της ενοποίησης . Σε αυτό το πλαίσιο ενέταξε την κοινωνική πρόνοια, τις πολιτισμικές ανταλλαγές, την ένδειξη σεβασμού σε ομάδες με ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά, με πρώτιστο γνώμονα τη διαβίωση σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον. Εύλογα τίθεται το ερώτημα κατά πόσο η Ενωμένη Ευρώπη έφερε εις πέρας τους στόχους της και τους ανασταλτικούς παράγοντες που έδρασαν σε αυτή την περίπτωση.
Κατ’ αρχάς, στη σύγχρονη γηραιά ήπειρο δε διαπιστώνεται η αναμενόμενη ισότητα, κύρια αρχή της δημοκρατίας. Συχνά γίνεται λόγος για Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Καθώς το δίκαιο του ισχυρού επικρατεί, οι δυτικές αναπτυγμένες χώρες κυριαρχούν και προωθούν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Διαχειρίζονται τον πλούτο, αποκομίζουν τα ανάλογα κέρδη και επιβάλλονται στα κράτη του Νότου, τα οποία χωρίς βούληση και πυγμή αποδέχονται παθητικά τις επιταγές τους. Με την οικονομική κρίση να απειλεί την Ευρωζώνη αφενός, τις αδύναμες μεσογειακές χώρες αφετέρου, οι δανειστές λαμβάνουν τα ηνία και συμπεριφέρονται αμείλικτα. Οι τεχνοκράτες ηγέτες ενεργούν αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων και την αποπλήρωση των χρεών. Χωρίς καμία διάθεση για μια νέα «σεισάχθεια» εκ μέρους των ισχυρών, οι πολίτες αντιμετωπίζονται σαν πηγές εσόδων, όχι οντότητες. Το κράτος κοινωνικής πρόνοιας παύει να υφίσταται και παρατηρείται έξαρση των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.
Ακόμη, δεν μπορεί να νοηθεί ενοποίηση όταν τα διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά ορισμένων ομάδων αντιμετωπίζονται ρατσιστικά, καθώς και όταν υπάρχει παθητικός μιμητισμός δυτικών προτύπων. Σε εξελιγμένες κοινωνικές δομές, όπου έχουν θεμελιωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα δε νοούνται διακρίσεις, αλλά πολιτισμένη συμπεριφορά . Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι τέχνες και τα γράμματα, αλλά κυρίως ο σεβασμός της ανθρώπινης ύπαρξης. Η απόρριψη του διαφορετικού και οι προσπάθειες εξάλειψής του βάσει αναχρονιστικών προτύπων λειτουργούν ως τροχοπέδη στην ομαλή συμβίωση των ποικίλων ομάδων , οι οποίες συγκροτούν ένα πολυπολιτισμικό μωσαϊκό. Παράλληλα, στην άλλη όψη του νομίσματος, διαπιστώνεται η άβουλη υπακοή στο δυτικό πολιτισμό και η εμπορευματοποίηση της τέχνης. Σταδιακά διαμορφώνεται η άποψη πως οτιδήποτε ξενόφερτο είναι πιο αξιόλογο, βελτιωμένο, παράδειγμα προς μίμηση, ανεξάρτητα από την αντικειμενική του αξία. Συχνά η νέα γενιά υιοθετεί τα στοιχεία αυτά, λησμονώντας την παράδοση. Επομένως, δε γίνεται λόγος για ενοποίηση και εποικοδομητική πολιτισμική ανταλλαγή.
Η αντιμετώπιση της κατάστασης προϋποθέτει εντοπισμό εκείνων των παραγόντων που οδήγησαν σε αυτή. Αρχικά, δεν επετεύχθη ο στόχος συνειδητοποίησης της κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας. Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να συλλάβουν αυτή την ιδέα, η οποία προάγει κάτι απλό, δηλαδή τα κοινά γνωρίσματα των ευρωπαϊκών λαών. Πέρα από τον κοινό χώρο διαβίωσης, οι διάφοροι λαοί μοιράστηκαν ανά τους αιώνες γλώσσα, θρησκεία, επιστημονικές γνώσεις. Ωστόσο, εμμένουν στις μεταξύ τους διαφορές, ενώ το παιδαγωγικό τους σύστημα δε συμβάλλει στην άμβλυνση τους. Επικεντρωμένοι σε ό,τι τους χωρίζει και συμμαχώντας με κράτη ομόδοξα ή με αυτά με τα οποία έχουν κοινά συμφέροντα δεν υπηρετούν το όραμα της ενοποίησης. Έτσι, η Ε.Ε παραμένει μια κατακερματισμένη υπόσταση, που αδυνατεί να συναγωνιστεί τις κοσμοκράτειρες δυνάμεις και μόνο αν ανατρέψει τις προκαταλήψεις θα μπορέσει να κατακτήσει τους στόχους της.
Επιπλέον, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην επικέντρωση της Ε.Ε σε ζητήματα οικονομικού χαρακτήρα. Ο κλάδος αυτός είναι αδιαμφισβήτητα εξαιρετικής σημασίας, αλλά δεν αποτελεί μοναδική αρμοδιότητα της Ένωσης. Υπάρχουν ποικίλα θέματα για τα οποία οφείλει να μεριμνά, καθώς και όργανα που επωμίζονται τις ανάλογες υποχρεώσεις. Τα τελευταία όμως αποφαίνονται σε συνθήκες αδιαφάνειας και δίχως την έγκριση της πλειονότητας του ευρωπαϊκού λαού. Με θεσμική δυσλειτουργία και κυρίως οικονομικό, τεχνοκρατικό χαρακτήρα η Ένωση επιστρέφει στα πρότυπα της Ε.Ο.Κ και δεν εκσυγχρονίζεται. Χάνει τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της, το πνεύμα αλληλεγγύης και οικουμενικότητας που θα έπρεπε να τη διέπει, οι ενέργειές της δεν απορρέουν από τη βούληση της κοινής γνώμης, αλλά προκαθορίζεται από τους φιλάργυρους πολιτικούς. Η Ευρώπη χρειάζεται φυσιογνωμίες που θα γίνουν αρωγοί του πολίτη και προασπιστές της ενοποίησης.
Το ρόλο αυτό μπορεί να επιτελέσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδιαίτερα εφόσον του παραχωρηθούν περισσότερες δικαιοδοσίες. Επίσης, καθοριστικά θα συνέβαλαν οι θεσμοί άμεσης δημοκρατίας, κυρίως τα δημοψηφίσματα. Ανακεφαλαιωτικά παρατίθεται ότι, παρά τα όποια προβλήματα, οι προοπτικές για την Ε.Ε παραμένουν θετικές και, αν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, τα κράτη-μέλη θα μπορέσουν να ατενίσουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Τριανταφυλλίδου Χαρά
Μαθήτρια Γ' Λυκείου

19 σχόλια:

  1. Μπραβο Χαρά, πολύ ωραίο και επίκαιρο κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι πιο αισιόδοξο; εν μέσω της πολιτικής παράνοιας, που βιώνει! η κοινωνία μας τελευταία...
    από τα τόσο εύστοχα! πολιτικά, και κοινωνικά συμπεράσματα, ενός παιδιού 17 ετών.
    Συγχαρητήρια! Χαρούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό μου κορίτσι συγχαρητήρια για το άρθρο, που η μεστότητα του δεν συμβαδίζει με την ηλικία σου. ΄Όμως θα πρέπει να γνωρίζεις ότι η ΕΕ στην αρχή δημιουργήθηκε ως ένωση χάλυβα και σιδήρου με σκοπό την προάσπιση των κερδών Γάλλων και Γερμανών εργοστασιαρχών. Και αυτός ο σκοπός παραμένει, δηλαδή πως θα κερδίσει όλο και περισσότερο το Κεφάλαιο.Στην πορεία βέβαια επωφεληθηκαν και οι πολίτες, δηλαδή βελτίωσαν το βιοτικο τους επίπεδο, σπουδασαν τα παιδια τους. Τώρα όμως που αυξηθηκε ο ανταγωνισμός(Κίνα Ινδία) και το ευρωπαικό κεφάλαιο θέλει να συνεχίσει να κερδίζει,"ξεβράζει'" τους πολίτες του. Συμπερασματικά σου λέω ότι το ζήτημα που μπαίνει είναι σοσιαλισμός ή καπιταλισμός. Αν θέλεις ΕΕ θα λες καπιταλισμός, και από εκει δεν υπάρχει σωτηρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν θέλεις να πείς σοσιαλισμός (γιατί τώρα ντρέπονται να πουν κομμουνισμός) είναι πολύ πιθανό να ζήσεις σε μία χώρα όπου οι συνομίλκές σου θα αναζητούν φίλο με αντάλαγμα ένα καλσόν ή θα ζήσεις σε μία χώρα από την οποία θα παλεύεις να ξεφύγεις με όνειρο να δουλέψεις σε κάποιο μπάρ τις Ευρώπης. Για όσους δεν έζησαν κομμουνισμό όλα είναι εύκολα, για όσους τον έζησαν όπως εγώ εύχονται να μη συμβεί ούτε στον εχθρό τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνω φίλε κομμουνισμός=θάνατος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητή Χαρά σε συγχαίρω που καταπιάνεσαι με ένα τόσο σημαντικό ζήτημα και αφορά την πορεία της Ευρώπης στο μέλλον. Σε σχέση με το νεαρό της ηλικίας σου θα περίμενα πιο φρέσκες ιδέες –προτάσεις για μια καλύτερη και ανταγωνιστική Ευρώπη στον παγκόσμιο στίβο μια αναδύθηκαν άλλες δυνάμεις, όπως σωστά παρατήρησε ο σχολιαστής 5:32 μ.μ. Υποδεικνύεις κάποιες παραμέτρους που δηλώνεις ότι δεν συμβάλουν σε μια ολοκληρωμένη ένωση, τις οποίες ακούμε συχνά από διάφορους ειδικούς που ενδεχομένως θα μπορούσαν να είναι και οι σεβαστοί γέροντες της Ακαδημίας Αθηνών που εμφανίζονται στο ίδιο blogs πιο κάτω.
    Η Ευρώπη είμαστε εμείς – κι όμως δεν το νιώθουμε. Παραμένουμε εγκλωβισμένοι στο παρελθόν. Παράδοση, εθνικισμοί, τοπικισμοί, μας διακατέχουν. Συμφωνούμε, θεωρητικά, πως η Ενωμένη Ευρώπη είναι το μέλλον – αλλά στην πράξη εξακολουθούμε να ζούμε σαν να μην υπάρχει. Όσο αφορά την πρότασή σου ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι η ελπίδα μας, θα συμφωνούσα μαζί σου, εφόσον οι άνθρωποι που θα ψήφιζαν στις ευρωεκλογές θα είχαν στο νου τους την Ευρώπη και όχι τα δικά τους τοπικά θέματα ή εν πάση περιπτώσει δεν θα γύριζαν την πλάτη τους στις κάλπες, Για να στεριώσει η Ευρώπη, δεν αρκούν οι συνθήκες και τα σύμφωνα. Χρειάζεται να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί μία Ευρωπαϊκή συνείδηση. Ποιος θα το αποφασίσει και ποιος θα το χρηματοδοτήσει; Πρέπει να γίνουν αλλαγές με πρώτη το μάθημα της ιστορίας στα σχολεία. Να αλλάξουν τα κράτη – μέλη το μάθημα της ιστορίας από εθνοκεντρικό σε Ευρωκεντρικό. Εκτός από τις επιδοτήσεις στα αγροτικά προϊόντα, θα πρέπει μάλλον να δοθούν και επιδοτήσεις για την καλλιέργεια της ευρωπαϊκής συνείδησης!
    Διαφωνώ με κάποιες σκέψεις σου: «επιβάλλονται σε κράτη του νότου», «οι δανειστές συμπεριφέρονται αμείλικτα», «άβουλη υπακοή στον δυτικό πολιτισμό», «κύρια αρχή της δημοκρατίας είναι η ισότητα» κ.α Εν συντομία πιστεύω πως κύρια αρχή της δημοκρατίας είναι η ελευθερία και εφόσον την αποκτήσουμε θα αγωνιστούμε για την ισότητα. Αν βάλουμε στόχο την ισότητα να είσαι σίγουρη Χαρά ότι ελευθερία μπορεί να μην έχουμε ποτέ. Απαντώντας σου και στο θέμα του δυτικού πολιτισμού καλύπτω και τις άλλες μου διαφωνίες. ¨Ότι καλύτερο έχουμε σήμερα ως πολιτισμό είναι ο δυτικός πολιτισμός. Εκεί κατοχυρώνεται η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτός στηρίζεται στην αρχαία ελληνική σκέψη και φιλοσοφία και δη της ελληνιστικής περιόδου. Τώρα πως μας ξέφυγε και μας προσπέρασε είτε από δίπλα μας είτε από πάνω μας αυτό είναι μια άλλη ιστορία και σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Συνέχεια αυτού του πολιτισμού που εμπλουτίστηκε από το ρωμαϊκό είναι ο δυτικός πολιτισμός. Φυσικά και η Δύση δεν είναι τέλεια, αλλά είναι απείρως καλύτερη από όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνον η Δύση τα τηρεί και τα υπερασπίζεται, έστω και κουτσουρεμένα καμιά φορά. Για τους άλλους απλώς δεν υπάρχουν. Γίνεται λοιπόν να μην είσαι προσανατολισμένος προς τα εκεί, έστω και άβουλα καμιά φορά;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο τελευταίος σχολιαστής που φέρει το όνομα "libertan" είναι μεγάλος νεοταξίτης μου φαίνεται! Αυτό που ζητάς λέγεται ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ και σ' αυτό πάτησαν τα τελευταία χρόνια οι Ευρωπαίοι "εταίροι" σε συνεργασία με τους προδότες πολιτικούς της χώρας μας, για να χάσουν τα ελληνόπουλα κάθε αίσθημα πατριωτισμού. Και λοιπόν όχι, αρνούμαι να διδάσκονται τα παιδιά μου στο σχολείο αύριο-μεθαύριο μια ευρωπαϊκή ψευτοϊστορία γραμμένη από τους παρατρεχάμενους του George Soros. Αρκετά ανεχτήκαμε! Ήδη τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας είναι ό,τι πιο χυδαίο υπάρχει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Χρειάστηκε να φτάσω Γ' Λυκείου για να πετύχω έναν καθηγητή που έφτυσε το σχολικό βιβλίο και μου δίδαξε πραγματική Ιστορία, που τα κατευθυνόμενα βιβλία, τα εξαγορασμένα από τους δυτικούς, δε θα γράψουν ποτέ.
    Όσο για το δυτικό πολιτισμό που τόσο εγκωμιάζεις δες πού μας έφτασε. Επειδή οι άνθρωποι του παρελθόντος είχαν κάτι κοινό (είτε αυτό λεγόταν πατρίδα, είτε θρησκεία) μπορείς και είσαι τώρα ελεύθερος -έστω υποτυπωδώς στις μέρες μας. Τώρα όλες οι προσπάθειες για αγώνα θα καταπνιχθούν απλά επειδή δε θα μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ, γιατί ο δυτικός πολιτισμός μας έμαθε να είμαστε ΑΤΟΜΑ. Το κάθε συνδικάτο ζητά τα δικά του δικαιώματα, και ο καθένας φωνάζει "θέλω το μισθό μου/ τη σύνταξη μου πίσω" αλλά κάνεις δε φωνάζει "θέλω την ΠΑΤΡΙΔΑ μου πίσω". Γιατί; Μα γιατί ο υπέροχος δυτικός πολιτισμός μας κατέστησε ατομιστές και φιλάργυρους και συνέτριψε κάθε ιερή έννοια και αξία.
    Πραγματικά εξίσταμαι πώς υπάρχουν άνθρωποι που φτύνουν κατάμουτρα την πατρίδα και ψάχνουν την πανάκεια σε πολιτισμούς που πάντα μας αντιμετώπιζαν ως αποικία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο libertan μυρίζει από χιλιόμετρα "ευαισθησία"!... Έχει έναν Sorό ευαισθησίες και ανησυχίες! Δεν ξέρω αν αυτές τού έχουν ενσταλαχθεί ασυνείδητα ή τις έχει ρουφήξει επ’ αμοιβή από τη βαριά βιομηχανία της "ανθρωπιάς". Αν δεν είναι ο ίδιος ένα υποκατάστημά της...
      Κατάλαβες Χαρά;

      Διογένης

      Διαγραφή
    2. Όταν το 1/3 των Ελλήνων πιστεύει ότι τους ψεκάζουν και ένα άλλο σημαντικό ποσοστό αμφιταλαντεύεται για το ίδιο θέμα, σημαίνει απλά: ότι οι μισοί περίπου έχουν πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα ή ότι έχει εδραιωθεί για τα καλά ο ανορθολογισμός. Το έλλειμμα ορθολογικής σκέψης κάνει κάποιους να συμπεριφέρονται ως παρανοϊκοί και να βλέπουν πάντα ένα ξένο δάκτυλο πίσω από μια άποψη που δεν ταιριάζει στις δοξασίες και στους μύθους τους. Έτσι μπορούν να σου πουν ότι είναι η Λέσχη Μπίντελμπεργκ, η Βρετανική «στρογγυλή τράπεζα», οι μασόνοι, η Μαφία και τώρα ο Σόρος.
      Ποιο επικίνδυνη από τον υποτιθέμενο «ξένο δάκτυλο» είναι η ίδια η θεωρία τους, γιατί όσοι την πιστέψουν οδηγούνται αυτόματα στην μοιρολατρία. Εφόσον δεν αποτιναχτεί αυτή η μοιρολατρική σκέψη η χώρα μας δεν θα αποκτήσει την πραγματική της ανεξαρτησία και αυτάρκεια.
      Αντί να μπουν στον κόπο να μελετήσουν τον ορθό λόγο που γεννήθηκε στον τόπο αυτόν (αρχαία ελληνική σκέψη-φιλοσοφία), θα προτιμήσουν να σου λένε ασυναρτησίες τύπου: «είναι ξενόφερτος», «είναι της κακιάς δύσης» και θα σου δηλώσουν ότι προτιμούν την νεοελληνική διανοητική θολούρα και «κουλτούρα του λουλουδιού και του μπουζουκοσκυλάδικου, της βιντεοκασέτας του Ψάλτη και του ταξίαρχου Θεοχάρη, την κουλτούρα του "ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε", αρχαίος Έλληνας Ταμτάκος. Ένα αμάλγαμα μπαροκοκιτς ορθοδοξίας και αρχαίου πνεύματος αθάνατου. Ντεκόρ παναγίτσα, γέροντας παϊσιος και συνάμα γύψινος αρχαίος κίονας απ'το μοναστηράκι», όπως πολύ σωστά την περιέγραψε συμπαθής μου συγγραφέας που τον θαυμάζω για την ευστροφία και την οξυδέρκειά του λόγου του και καθόλου για το γεγονός ότι είναι βουλευτής.
      Καλή Χρονιά! Με σύνεση και προπάντων λογική!


      Διαγραφή
    3. Γειά σου ρε φίλε Ανώνυμε! Όντως σπανίζει το να φτύνει κάποιος το βιβλίο της ιστορίας, που ιστορία να την κάνει ο θεός να την κάνει.. Libertan, τράβα αλλού να τα πείς, διότι εδώ είμαστε ΈΛΛΗΝΕΣ! Και κανένα αμερικανάκι σαν εσένα δεν θα τολμήσει να ξεστομίσει αυτή την λέξη.

      Διαγραφή
    4. Λιμπερτάν, φαίνεται πως η ευχή σου για τη νέα χρονιά "έπιασε"... Ξέρεις, μας διαβάζουν κι άλλοι και εσύ πολύ μας μπερδεύεις.

      Δε μου λες; Εσύ, που αποφεύγεις να γίνεσαι απόλυτος, θέλεις να μας πεις ότι μετά σύνεσης και προπάντων λογικής αποφάσισες και διαψεύδεις τους ισχυρισμούς για τους αεροψεκασμούς;

      Τι λες; Μπίλντερμπρεγκ και λοιποί κακοί; Και τώρα ο Σόρος; Τώρα;;;!!! Τους Εβραίους πώς και τους ξέχασες; Πες μας κιόλας ότι όλοι αυτοί είναι άσχετοι μεταξύ τους. Καλά, η Μαφία δεν είναι επίσημος συνεργάτης τους, όμως και αυτή συχνά-πυκνά δείχνει έναν συγχρονισμό κινήσεων με τους υπολοίπους, που σε αφήνουν έκπληκτο! ...Η Μαφία και διάφοροι άλλοι τρομοκράτες. Και η Μαφία, κάποτε, είχε γίνει επίσημος συνεργάτης των ανεπίσημων συνεργατών –για την ακρίβεια, υπηρετών– όλων αυτών. Κάπου μετά το 1941 η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζήτησε τη βοήθεια της Μαφίας, για να αντιμετωπιστούν αυτοί που χρηματοδοτούνταν από εκείνους που χρηματοδοτούσαν τους υποψήφιους Προέδρους των ΗΠΑ. Αναφέρομαι σε εκείνους που, κατά δήλωσή τους, αγωνίζονται "σπαταλώντας" λόγια, χρήμα και αίμα. Υπάρχει κανένας λόγος να έχουν χαλάσει από τότε οι μεταξύ τους σχέσεις, έστω για τα "χρόνια πολλά"; Κρίμα είναι.

      Όταν ορισμένοι –πολύ συγκεκριμένοι– και κάποιοι παρατρεχάμενοι, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, οι γαμπροί τους κλπ. επιμένουν να χρηματοδοτούν και να προωθούν ιδεολογίες, -ισμούς και κάθε λογής διαχειριστές της εξουσίας, ενίοτε διανοούμενους "Global Thinker" ή "Global Leader for Tomorrow", που κατά κανόνα έχουν δείξει δείγματα ανηθικότητας, έχουν πάθη, ένοχο παρελθόν, δηλαδή, είναι επιρρεπείς στη διαφθορά και εκβιασμοί, κάτι ύποπτο συμβαίνει. Οι υπόλοιποι διαχειριστές της εξουσίας ούτως ή άλλως –άμα θέλουν να παραμείνουν τέτοιοι– παίζουν ένα συγκεκριμένο "παιχνίδι". Έτσι δεν είναι; Το ίδιο ισχύει και με τους προβεβλημένους "επαναστάτες". Όποιος ενοχλεί το σύστημα τον "τρώει" το μαύρο σκοτάδι ή εξοντώνεται, δεν προσκαλείται στα κανάλια ούτε αρθρογραφεί για τα ΔΟΛια συγκροτήματα!

      Λιμπερτάν, έχεις δίκιο σε αυτό που λες, ότι η ίδια η θεωρία των ασπαζόμενων τις θεωρίες συνωμοσίας μπορεί να καταστεί πιο επικίνδυνη από τον «ξένο δάκτυλο». Για να συνεννοούμαστε, όμως, με τις θεωρίες δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο κάποιες από αυτές να ισχύουν. Αλήθεια, πώς εξηγείς το γεγονός ότι κάποιοι, που μέχρι πρότινος "διαφήμιζαν" το βρακί της Μερέντας, –εσχάτως– αποκαλύπτουν συνομωσίες, εξωγήινους και ό,τι άλλο θέλεις ή δεν θέλεις να μάθεις; Μήπως επιδιώκεται η παρα-πληροφόρηση, ο αποπροσανατολισμός και η εμπέδωση της μοιρολατρίας; Τι λες;

      Όντως το έλλειμμα ορθολογικής σκέψης κάνει κάποιους να συμπεριφέρονται σαν παρανοϊκοί. Το παρατήρησες κι εσύ ότι γίνεται συνεχής προσπάθεια και με κάθε μέσο προκειμένου να εκλείψει ο ορθολογισμός;

      Σύμφωνοι, λιμπερτάν, να μπουν στον κόπο οι άνθρωποι να μελετήσουν τον ορθό λόγο που γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο. Μάλιστα! Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει σωτηρία. Αν όμως μείνουμε μόνον σε αυτόν, η ανθρωπότητα μπορεί να αλλάξει πορεία από μόνη της σε κάποιες χιλιετίες. Περίπου... Και λέω "μπορεί", γιατί μάλλον δεν πρόκειται να επιβιώσει, ώστε να αλλάξει πορεία, μόνον με την πνευματική τροφή. Δεν ξέρω, λέω...

      Βάζω στοίχημα ότι ο Βουλευτής στον οποίο αναφέρεσαι, αλλά κατά τ’ άλλα αξιότιμος διανοούμενος, είναι προϊόν του σταλινικού βόθρου. Για ΣΥΡΙΖΑίο τον "κόβω". Ίσως είναι και φιλάνθρωπος, σαν τον μέγιστο φιλάνθρωπο και φιλόσοφο Σόρος.

      Να ‘σαι καλά, λιμπερτάν, και καλή χρονιά.

      Διογένης

      Διαγραφή
    5. Διογένη δεν σε ξέρω, όμως ξέρω καλά έναν άλλο Διογένη από την αρχαιότητα, που με την «επιθεωρησιακή» συμπεριφορά του ήθελε να συνετίσει τους ανθρώπους, όταν έπαιρναν το δρόμο του ανορθολογισμού. Γιατί νομίζεις ότι μέρα μεσημέρι γυρνούσε με φανάρι και έψαχνε άνθρωπο να βρει, όταν συναντούσε δεκάδες συμπολίτες του στο δρόμο; Ποιο ήταν το νόημα αυτής της φάρσαs; Ο απλός πολίτης αναρωτιόταν: «μα γιατί ο γέρος δε με θεωρεί άνθρωπο-γιατί άραγε;» Γιατί δεν είσαι κύριος του εαυτού σου, δεν ζεις λογικά. Και προεκτείνω εγώ… γιατί αφήνεις τις παράλογες συνωμοτικές σκέψεις να σε κυριαρχήσουν. Έτσι νομίζω ότι δεν θα ωριμάσουμε ποτέ. Δεν θα αναλάβουμε ποτέ τις πραγματικές μας ευθύνες για το κακό χάλι στο οποίο περιήλθε η χώρα. Πάντα θα φταίει κάποιος συνωμότης. Ποτέ εμείς. Αυτό θα μας επιτρέψει να ζούμε μοιρολατρικά. Ότι και να κάνουμε, θα ‘ρθει κάποιος Σόρος –με αυτόν παρατηρώ πολύ μεγάλο κόλλημα- θα τα γκρεμίσει με το μαγικό ραβδί του, οπότε δε βαριέσαι καλά είμαστε και έτσι. Μας βολεύει να φερόμαστε και σαν παιδάκια ή σαν το τρελό του χωριού. Να λέμε ότι μας κατέβει, αφού δεν φέρουμε καμία ευθύνη στο κάτω - κάτω. Όλοι οι άλλοι φταίνε εκτός από εμάς. Κάτι χιλιάδες εξωγήινοι συνωμότες έπαιρναν παράνομα πλαστές συντάξεις και τίναξαν τα ταμεία στον αέρα, εμείς ποτέ! Κάποιοι άλλοι που έρχονταν από τον Άρη στην ώρα τους διεκδίκησαν επίδομα «έγκαιρης προσέλευσης». Εμείς που για τέτοιες ανοησίες. Άλλοι κουράστηκαν νωρίς από το πήγαινε έλα Άρης-Γη και ζήτησαν πρόωρη σύνταξη από τα 40. Ποτέ εμείς που δουλεύουμε μέχρι τα 65! Από κάποιους άλλους πλανήτες αρκετοί έκρυβαν τα εισοδήματά τους, τις αργομισθίες τους, τις προμήθειες τους, τις μίζες τους, τις πλασματικές υπερωρίες τους και πόσα άλλα ακόμα. Εμείς ποτέ! Που τέτοια πράγματα εμείς άνθρωποι σεμνοί τίμιοι και εργατικοί με τα ύψιστα ιδανικά της πίστεως, της πατρίδος και τις θρησκείας! Έλα όμως που η χώρα κατέρρευσε και αποδείχτηκε πως ο «βασιλιάς ήταν γυμνός»; Το μνημόνιο δεν ήρθε μόνο του , το φέραμε εμείς και ευτυχώς, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ που θα ήμασταν. Το φαντάζομαι πολλές φορές σαν ένα μεγάλο καθρέφτη, που δεν έχουμε τη δύναμη να κοιταχτούμε, να κάνουμε την αυτοκριτική μας και επιτέλους να πάρουμε την απόφαση να σηκώσουμε τα μανίκια μας και να ριχτούμε στην δουλειά. Αντί αυτού δυστυχώς επιζητούμε αυτούς που θα μας ξαναφέρουν στην παλιά καλή ζωή ή αυτούς με τους οποίους θα γίνει η επέλαση του Γ¨ Ράιχ.
      Μέχρι τότε μας βολεύει το παραμύθι με τον Σόρος. Και τώρα που το γράφω σκέφτομαι ότι κάτι τέτοιοι μεγιστάνες είναι πολύ χρήσιμοι στις χώρες τους, γιατί συνήθως τα χρήματά τους τα αφήνουν στο κράτος ή σε διάφορα ιδρύματα κοινωφελούς χαρακτήρα και ελάχιστα αφήνουν στους δικούς τους. Οι δικοί μας «μεγιστάνες», από τις μίζες και τα άλλα αλισβερίσια με το κράτος, πολύ φοβούμαι πως δεν αφήσουν δεκάρα για το κράτος.

      Διαγραφή
    6. Λιμπερτάν, έχουμε και δουλειές...

      Με συγχωρείς, αλλά ή κοιμάσαι όρθιος, μιας και "ψαρώνεις" περισσότερο από τις προπαγάνδες των πονηρών, απ’ ό,τι κάποιοι άλλοι από τις θεωρίες συνωμοσίας ή είσαι κι εσύ ένας από τους πονηρούς.
      Γιατί νομίζεις ότι μέχρι πρότινος το σύστημα συγκάλυπτε τις βρομιές των υπηρετών του, ενώ πλέον τις διατυμπανίζει; Ακούμε από τα κρατικά κανάλια μέχρι και για τα αίσχη του Βατικανού! Όλες τις βρομιές των υπηρετών του τις διατυμπανίζει το σύστημα; Όλοι αυτοί οι βρομιάρηδες δρουν ανεξάρτητα μεταξύ τους; Μήπως, απλώς, κλέβουν χρήματα και βολεύουν ημετέρους; Πολύ θα ήθελαν κάποιοι ο κόσμος να πιστεύει μόνον αυτό.
      Γιατί έχουμε κατακλυστεί από τις θεωρίες συνωμοσίας, υποτίθεται αδέσμευτων, καλόβουλων διαφωτιστών; Σαφέστατα για να αποποιούμαστε τις ευθύνες μας και να δικαιολογούμε το χάλι της κατάντιας μας. Σαφέστατα για να καταλήξουμε μοιρολάτρες, αναλογιζόμενοι την υποτιθέμενη παντοδυναμία των συνωμοτών. Είναι, όμως, μόνον αυτά;
      Μήπως το κόλπο με τις θεωρίες συνωμοσίας έχει πιάσει και σε ‘σένα; Μήπως επειδή έμαθες από την ίδια πηγή για τους εξωγήινους, τους επί της γης, τους εσωγήινους, αλλά και για τους αεροψεκασμούς, δεν μπήκες στον κόπο, ούτε καν από περιέργεια, να δεις τι μπορεί να είναι αυτοί οι έρμοι οι αεροψεκασμοί; Ή μας "πουλάς" τρελίτσα;...
      Και, ασφαλώς, υπάρχουν κι άλλες "παράπλευρες απώλειες" εξαιτίας των θεωριών συνωμοσίας, που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν.

      Μήπως αυτά που έκαναν οι έλληνες "εξωγήινοι" κάποιοι επέτρεψαν να γίνονται – που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να τα επιτρέψουν; Μήπως κάποιοι τους δελέασαν ή τους προέτρεψαν να τα κάνουν; Γιατί έγιναν όλα αυτά; Από λάθος χειρισμούς, από ανικανότητα ή κατά τύχη; Μήπως, όσο περνάει ο καιρός, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν το "πακέτο" της ...ηθικής και των αξιών που διαφημίζεται παντού και με κάθε τρόπο, κάποιοι αναγκάζονται να βουτήξουν στον βούρκο;

      Το μνημόνιο, μας λες, δεν ήρθε μόνο του, το φέραμε εμείς, γιατί "τα φάγαμε όλοι μαζί"! Μάλιστα... Όλοι μαζί ξεφτιλίσαμε την ελληνική οικονομία. (ΚΑΙ εμείς, ασφαλώς, βάλαμε το "χεράκι" μας στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας ως καταναλωτές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.) Όλοι μαζί ξεπουλήσαμε για ψίχουλα τερατώδεις οργανισμούς του δημοσίου. Όλοι μαζί δανειστήκαμε σε αυτοκτονικό βαθμό και τα σπαταλήσαμε για λόγους που, όχι μόνον δεν θα μας βοηθούσαν, αλλά θα επιδείνωναν την κατάσταση. Όλοι μαζί "μαγειρέψαμε" τα στατιστικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας. Όλοι μαζί επιδοθήκαμε σε εγκληματικές, μυστικές και παράνομες, χρηματοοικονομικές δραστηριότητες με τα μεγάλα αφεντικά (Goldman Sachs, JP Morgan, Deutsche Bank κλπ). Να συνεχίσω;
      Λιμπερτάν, δεν θα μας τρελάνεις εσύ! Όλα όσα "έφαγαν" μαζί, με οποιονδήποτε τρόπο, όλοι μαζί οι κοινοί "εξωγήινοι", πιθανόν είναι λιγότερα από τις μίζες που διαχειρίστηκε ένα και μόνον από τα σημαντικά Υπουργεία κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. ...Τις μίζες που, προφανώς, τις πληρώσαμε εμείς στο πολλαπλάσιο της αξίας τους. Και να έμενε τίποτε, πάει στο διάολο! ...Τραίνα ασύμβατα με το σιδηροδρομικό μας δίκτυο, υποβρύχια που γέρνουν, οπλικά συστήματα χωρίς πυρομαχικά, πυρομαχικά ασύμβατα με τα οπλικά μας συστήματα, ρουφιανοσυστήματα "ασφαλείας" που δεν τέθηκαν ποτέ σε λειτουργία... Θέλεις κι άλλα;

      Συμφωνούμε στο ότι η δυσμενής κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει μπορεί να μας βγει σε καλό, όχι όμως επειδή θα τιμωρηθούμε και θα συνετιστούμε, αλλά επειδή θα προβληματιστούμε και θα αφυπνιστούμε, αλλά και θα συνετιστούμε, γιατί κι εμείς (όλοι;) –σαφέστατα– δεν είμαστε αθώες περιστερές.

      Διαγραφή
    7. Όσο για τα περί νεοναζιστών, σταμάτα να πιπιλάς την καραμέλα... Το ίδιο το σύστημα προωθεί τα αγράμματα, ανεγκέφαλα και ολίγον τι ευέξαπτα βόδια της Χρυσής Αυγής. Και δεν αναφέρομαι στους ψηφοφόρους της. Ούτε εννοώ ότι οι προδοσίες των πολιτικών μας και η ανέχεια του κόσμου τον στρέφει προς αυτήν. Μιλάω για τη διαφήμιση –με θετική και αρνητική χροιά– που της κάνει το σύστημα. Άμα δε κηρυχτεί και παράνομη... Αλλοίμονό μας! Ήδη οι Έλληνες –εκτός από τεμπέληδες και απατεώνες, όπως φρόντισαν τα ίδια τα "καμάρια" μας να διαμηνύσουν προς κάθε κατεύθυνση– είναι και λίγο ...κρυφοφασίστες. Σκέψου τι έχει να γίνει αν δεν μπορεί να μετρηθεί, μέσω των εκλογών, το "ρεύμα" της Χρυσής Αυγής. Ό,τι θέλουν θα λένε κάποιοι. Όπως ακριβώς μας έλεγαν κάποτε για τον κομμουνιστικό κίνδυνο, που ελλόχευε στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας – και γι’ αυτό έσπευσαν να μας "βοηθήσουν". Και μας "έσωσαν"!... Όλος ο πλανήτης "ανησυχεί" για τους ακροδεξιούς της Ελλάδας, τη στιγμή που σε πολλά κράτη της Ευρώπης η ακροδεξιά συγκεντρώνει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά του λαού τους. Όπως όλος ο πλανήτης "ανησυχεί" για την οικονομία της "κουτσουλιάς" Ελλάδας... Μην τρελαθούμε!

      Διογένης

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα σας, κατ' αρχάς να σας ευχαριστήσω για τα θετικά σχόλια. Ενισχύετε την εσωτερική μου δύναμη και με ενθαρρύνετε να συνεχίσω, ιδιαίτερα σημαντικό κίνητρο σε μια πολιτεία που στερεί συχνά ευκαιρίες στους νέους. Χαίρομαι που διαφωνείτε μαζί μου σε ορισμένα σημεία, προσφέρετε ευκαιρία για διάλογο. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σας σε ορισμένα σημεία, αλλά επιτρέψτε μου να εκφράσω κάποιες αντιρρήσεις.
    Από το κείμενό μου επέλεξα να αφαιρέσω τις "φρέσκες ιδέες" και προτίμησα να προσεγγίσω την απτή πραγματικότητα. Ωστόσο, στο πλαίσιο της κρίσης προηγείται η επίλυση των καίριων προβλημάτων μας. Σίγουρα οι νέοι διαθέτουμε ιδέες επαναστατικές, όμως αυτές θα ταίριαζαν περισσότερο σε ένα στοχαστικό δοκίμιο με προσωπικό χαρακτήρα.
    Επίσης, αναφέρθηκα στον παθητικό μιμητισμό. Σίγουρα ο δυτικός πολιτισμός είναι ο πλέον εξελιγμένος, αλλά η τήρηση κριτικής στάσης απέναντί του είναι απαραίτητα. Δεν μπορώ να δεχτώ τον άβουλο προσανατολισμό και κατ' επέκταση την κατευθυνόμενη τέχνη. Εξάλλου ως τέχνη δεν προωθείται πλέον απαραίτητα κάτι το καλαίσθητο. Με πρόφαση τη "μοντέρνα τέχνη" εκτίθενται μονόχρωμοι πίνακες, που προβάλλονται ως "έκφραση του εσωτερικού κόσμου του καλλιτέχνη" μέχρι και φωτογραφίες με...οπίσθια. (Συγχωρέστε με, αλλά είναι η πραγματικότητα. Ιδού: http://lithosfotos.blogspot.gr/2013/11/blog-post_78.html Και ας σημειωθεί πως χρηματοδοτείται από το κράτος). Σε αυτό ακριβώς αναφέρομαι, την υποτιθέμενη "τέχνη".
    Τέλος θα ήθελα να θίξω το ζήτημα περί καπιταλισμού και σοσιαλισμού με όσες γνώσεις διαθέτω περί πολιτικών συστημάτων και φυσικά με κάποια επιφύλαξη. Ο καπιταλισμός είναι το οικονομικό σύστημα παραγωγής, διανομής και ανταλλαγής προϊόντων, στο οποίο το κεφάλαιο επενδύεται μεν από τους ιδιώτες κατόχους του, αλλά παρέχει ένα καλό βιοτικό επίπεδο και στα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας, ιδιαίτερα στα μεσαία αστικά στρώματα. Με τον καπιταλισμό συνδέεται, επίσης, η καθιέρωση του ημερομισθίου ως συστήματος πληρωμής των εργατών καθώς και η κρατική παρέμβαση. Ο πραγματικός εχθρός μας είναι ο φιλελευθερισμός. Σε ένα σύστημα ‘laissez faire’ (=ελεύθερης οικονομίας) η κατανομή των πόρων πραγματοποιείται ανάλογα με τις αποφάσεις των αγοραστών και των πωλητών, χωρίς κρατικές παρεμβάσεις. Αυτό συνήθως σημαίνει ασυδοσία και κέρδη για τους εργοστασιάρχες. Ο δε σοσιαλισμός είναι ουτοπικός και πρακτικά ανεφάρμοστος, ενώ υποστηρίζει τη δικτατορία του προλεταριάτου, όπως διατύπωσε ο Μαρξ (βλ. Πολιτική και Δίκαιο Β'Λυκείου, Κεφάλαιο 7.2.2). Ο δε κομμουνισμός αναφέρεται σε αταξική κοινωνία και εξαφάνιση του κράτους. Η κρίση και η επιλογή, δική μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Χαρά θεωρώ τιμή μου να επικοινωνώ με ένα νέο κορίτσι που διατυπώνει τόσο εύστοχα ερωτήματα-προβληματισμούς για το μέλλον της Ευρώπης. Αν υπήρχαν και άλλα συνομήλικα παιδιά με τους ίδιους προβληματισμούς, η πατρίδα θα είχε ένα άξιο νέο δυναμικό για πολύ ελπιδοφόρο μέλλον. Άσχετα από τον αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε, είναι σημαντικό ότι έχουμε εμπλακεί σε ένα γόνιμο διάλογο ανταλλαγής απόψεων. Αποφεύγω –όσο μπορώ- να μιλάω με απόλυτες αλήθειες, δόγματα και διάφορους –ισμούς. Για όσα όμως έχουν αποδειχθεί και έχουμε βάσιμες αποδείξεις επιμένω και λίγο υπερβολικά καμιά φορά, όπως στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν βρει την καλύτερη έκφραση τους στο δυτικό πολιτισμό-Δύση. Αν κάποιος μπορεί να μας πει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα τιμώνται κάπου αλλού καλύτερα -και αν ισχύει- θα είμαι ο πρώτος που θα ανακαλέσω.
      Να έρθουμε τώρα στο θέμα μας.
      Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ταλανίζεται μόνο από την κρίση της ευρωζώνης (τουλάχιστον η Γερμανία έκανε ότι μπορούσε να κρατήσει τη χώρα μας στο ευρώ, τώρα απομένει να το θελήσουμε κι εμείς), αλλά και από μια κρίση υπαρξιακή. Μια κρίση δημογραφική, πολιτική, οικολογική και κρίση θεσμών. Είναι καλό να σταματήσουμε να μιλούμε για μια άλλη Ευρώπη, αλλά να ομιλούμε για «περισσότερο Ευρώπη» Αυτό απαιτεί προσπάθεια: να τελειώνουμε με την αδιαφορία, που οδηγεί μια κοινωνία στον μαρασμό. Να τελειώνουμε με την αδράνεια στην οποία έχουν πέσει οι θεσμοί μας. Να τολμήσουμε να σκεφτούμε ευρωπαϊκά.
      Απαιτείται να σταματήσουμε να συζητάμε όλη την ώρα για τα οικονομικά προβλήματα της Ευρώπης και να αρχίσουμε να συζητούμε για την πολιτική ενοποίησή της. Να αναζητήσουμε έναν κοινό παρανομαστή, ενός Homo Europeanus, που θα μετριάσει τις όποιες διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων. Να μην επιτρέψουμε στον φόβο να μας παρασύρει. Να γυρίσουμε την πλάτη στους προφήτες της καταστροφής και στις εθνικιστικές τους προτάσεις.
      Είναι σημαντικό να αναλογιστούμε τη σημασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αυτή (Ε. Ενοποίηση) να γίνει πρότυπο αναφοράς για να προσανατολιστούμε στον –αφού πραγματοποιηθεί-υπερεθνικό και μεταεθνικό κόσμο. Στην χρηματιστηριακή παγκοσμιοποίηση οφείλει η Ευρώπη να προβάλει τις κοινωνικές, οικολογικές .και πολιτικές της αξίες. Αυτό θα επιτευχθεί με πολύ δουλειά. Πρωτίστως να απαλλαγούμε μια για πάντα από τον εγωκεντρισμό των κρατών-εθνών, προκειμένου να συμμετάσχουμε ως ενεργοί πολίτες στον αυριανό μεταεθνικό κόσμο, ειρήνης και ανάπτυξης. Η ιδέα της ενοποίησης πάντα φόβιζε τους ανθρώπους όλου του πολιτικού φάσματος (δεξιοί, ακροδεξιοί αριστεροί). Ας θυμηθούμε για λίγο τους περιπατητές ανά τη χώρα αριστερούς Γιαναρά, Ζουράρη, Κανέλη (ο πρώτος στη αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου, ο δεύτερος στον Αριστοτέλη) που μιλούσαν για τους φανταστικούς εχθρούς της Ένωσης. Δεν ξέρω από τι μας προφύλαξαν, ξέρω όμως με σιγουριά ότι έστρωσαν το χαλί στο ναζιστικό μόρφωμα να μας επισκεφτεί και επίσημα. Η τελευταία δε ΄-με λύπη μου το λέω- ήταν και το πρώτο θύμα σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό από τραμπούκο ναζιστή.
      Τελειώνοντας απαντώ και στον 9:33 μ.μ που βολεύεται στην θαλπωρή του παρελθόντος και τον τρομάζει το μέλλον που ενδεχομένως μπορεί να είναι απείρως καλύτερο από οτιδήποτε υπήρξε μέχρι σήμερα. Δεν μπορεί να απορριφτεί κάτι που δε δοκιμάστηκε.
      Μήπως τελικά μια κλειστή, φοβική και απομονωμένη χώρα –όπως την ονειρεύονται οι διάφοροι μπαταχτσήδες- είναι η καλύτερη τους ευκαιρία ώστε να την λυμαίνονται; Φανατίζοντας το λαό με φανταστικούς εχθρούς, μήπως πιο εύκολα μπορούν να τον εκμεταλλεύονται και ποικιλοτρόπως; Κύριοι εκφραστές αυτού του πατριωτισμού που πρεσβεύεις δεν ήταν και κάποιοι υπερπατριώτες και εθνικόφρονες (Ψωμιάδης, Παπγεωργόπουλος), που τουλάχιστον ο πρώτος δεν άφηνε παράθυρο τηλεόρασης για να μας μιλάει για τους κινδύνους που κρύβει η Ευρώπη; Όμως αποδείχθηκαν οι ίδιοι ως πιο μεγάλοι κίνδυνοι για την πατρίδα. Μα αυτή η πατρίδα θα είναι το όνειρο μας για το μέλλον;

      Διαγραφή
  9. Η κοπέλα έχει ελλείψεις στις πληροφορίες της για το συγκεκριμένο θέμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η κοπέλα είναι παραπληροφορημένη και αποπροσανατολισμένη στο θέμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Επιπλέον, η κοπέλα αναμασά τους θανατηφόρους –ισμούς, με τους οποίους της έχουν γανώσει το μυαλό, Σχολείο, ΜΜΕ, παρέες, οικογένεια κλπ.
    Το μόνο παρήγορο κι ελπιδοφόρο είναι ότι προβληματίζεται και κοπιάζει, και από τη στιγμή που το κάνει χωρίς δόλο τής αξίζουν έπαινοι. Αλλά και αυτό είναι επίφοβο. Γιατί αρκεί να πάρει τον λάθος δρόμο, τώρα που άρχισε να σκέφτεται, και να καταντήσει και αυτή άλλη μία χρήσιμη ηλίθια, πιθανόν καλοπληρωμένη, που δεν θα είναι απλώς υπάκουη, αλλά πρόθυμη υπηρέτρια του συστήματος – χωρίς καν να αντιλαμβάνεται τι πράττει στον ίδιο της τον εαυτό και την κοινωνία.

    Χαρά, δεν σε ξέρω. Ένα σου λέω: μην επηρεάζεσαι από το σκουπιδαριό της τηλεόρασης και των εφημερίδων. Έχεις ένα τρομερό εργαλείο-όπλο στα χέρια σου, το διαδίκτυο. ...Πάντα με προσοχή, καχυποψία και κριτική σκέψη. Να είσαι καλά.

    Διογένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καμία σχέση ο συγκροτημένος, πειστικός και αντικειμενικός λόγος της μαθήτριας με τον ουτοπικό, χιλιοειπωμένο και εξυπνακίστικο σχολιασμό των παραπάνω ανωνύμων με ύφος δέκα καρδιναλίων... Κάτι τέτοιοι τηλε-σχολιαστές και blog-σχολιαστές εσχάτως είναι που αποπροσανατολίζουν και δεν έχουν να πουν τίποτα επί της ουσίας παρά μόνο να "πουλήσουν" πνεύμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.