Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΚΚΕ Φλώρινας: σχολιάζοντας την επικαιρότητα…

Ι. Λεφτά υπάρχουν!
Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση για μια άλλου τύπου ανάπτυξη, στο επίκεντρο της οποίας θα είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων και συνεχώς αυξανόμενων λαϊκών αναγκών, – πρόταση για τη σχεδιοποιημένη οικονομικο - κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος όλου του λαού. Όταν τα στελέχη του Κόμματος παρουσιάζουν τη στρατηγική του, η απάντηση που έρχεται από την άλλη πλευρά είναι «καλά όλα αυτά, αλλά πού θα βρείτε τα λεφτά». Ε, τώρα είναι η δική μας η σειρά να αναφωνήσουμε... λεφτά υπάρχουν! Μόνο που είναι συγκεντρωμένα στα χρηματοκιβώτια της πλουτοκρατίας, η οποία προσπαθεί να αυξήσει το δικό της πλούτο, καταδικάζοντας σε φτώχεια και χρεοκοπία το λαό.
Για τους κομμουνιστές, ο πλούτος της κοινωνίας και οι προοπτικές της να εξασφαλίσει την πραγματική ανάπτυξη, δε μετριέται σε χαρτονομίσματα. Υπολογίζεται με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Τις αντικειμενικές δυνατότητες που υπάρχουν για να αναπτύξει την παραγωγική της δραστηριότητα. Με αυτήν την έννοια πλούτος - λεφτά για μια κοινωνία και το λαό της, μαζί με το συνολικά παραγόμενο προϊόν είναι όλη η γκάμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών που διαθέτει: Ο ορυκτός και υποθαλάσσιος πλούτος. Η ευφορία και η καλλιεργητική δυνατότητα της γης της να λύσει το επισιτιστικό πρόβλημα. Οι υποδομές, οι συσσωρευμένες εφεδρείες, τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής κ.ο.κ. Είναι πρωτίστως η εργατική δύναμη εκατομμυρίων εργαζομένων, η παραγωγική εμπειρία που διαθέτουν, οι τεχνικές τους γνώσεις και η ικανότητά τους να λειτουργούν τα σύγχρονα μέσα παραγωγής, είτε μιλάμε για πολύπλοκες εργαλειομηχανές, είτε για ρομποτικά συστήματα, κλπ. Αν οι αντίπαλοι της φιλολαϊκής προοπτικής, οι αντίπαλοι δηλαδή της λαϊκής οικονομίας, επιμένουν ότι αυτά δεν απαντάνε στο ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά», συνεχίζουμε: Η λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει δεκάδες δισεκατομμύρια, δηλαδή λεφτά που μπορούν να αξιοποιηθούν για την προώθηση πολιτικών στήριξης των εργαζομένων, ας πούμε, από τη μονομερή διαγραφή του χρέους, λυτρώνοντας το λαό και τον τόπο από τις τοκοχρεολυτικές δόσεις. Άλλα τόσα μπορούμε να κερδίσουμε από την απεμπλοκή της χώρας από το ΝΑΤΟ, τις δυσβάστακτες στρατιωτικές δαπάνες, τις αποστολές εκτός συνόρων. Δεκάδες δισεκατομμύρια μπορούν να εξασφαλιστούν από την ...«κοινωνικοποίηση των κερδών», που μέχρι σήμερα τσεπώνουν τραπεζίτες, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι κι άλλα λαμόγια του συστήματος. Κέρδος που ισοδυναμεί με αρκετά ακόμα δισεκατομμύρια θα προκύψει από την πλήρη απασχόληση όλων των εργαζομένων, από την πλήρη αξιοποίηση και λειτουργία όλων των παραγωγικών μονάδων, από την πλήρη αξιοποίηση της καλλιεργήσιμης γης για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Αν κι αυτά τους φαίνονται λίγα, τότε να έχουν υπόψη τους ότι μόνο το 2009 οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στέρησαν από την ελληνική κοινωνία και τους εργαζόμενους, τουλάχιστον από 113,5 δισ., αφού τόσα είναι τα ποσά που έδωσαν για ενισχύσεις επιχειρηματικών ομίλων, για τοκοχρεολυτικές δόσεις, για τα κέρδη 166 επιχειρήσεων του Χρηματιστηρίου, για στρατιωτικές δαπάνες και για ... συνδρομές προς την ΕΕ. Κονδύλια που αποτελούν το 48% του ΑΕΠ εκείνης της χρονιάς.
Τέρμα, λοιπόν, τα παραμύθια για το πού θα βρούμε τα λεφτά. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Και ο δρόμος των ανατροπών είναι μπροστά μας, αρκεί οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι ανήκουν σε αυτούς και όχι στα παράσιτα της αστικής τάξης, που χάριν των δικών τους κερδών προκαλούν τη χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών.

ΙΙ. Όχι σε αυταπάτες
Στις 7 του Μάη όλα τα προβλήματα θα είναι παρόντα. Λίγες μέρες μετά η ΕΕ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ζητήσουν απ' όποια κυβέρνηση αναδειχτεί, να πάρει χειρότερα μέτρα. Όσοι υπόσχονται ότι θα διαπραγματευτούν σε επίπεδο κορυφών και θα εφαρμόσουν πολιτική ανακούφισης του ελληνικού λαού, τον κοροϊδεύουν, είναι απολύτως υπεύθυνοι απέναντί του. Ο λαός δεν πρέπει να ελπίζει σε αυτούς που του λένε ότι χωρίς την ΕΕ δεν μπορούμε να ζήσουμε. Χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ ο λαός δεν έχει μέλλον, ανεξάρτητα πότε θα ωριμάσει η αποδέσμευση για να γίνει πραγματικότητα. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να μεταλλαχθεί και να μπει μέσα σε αυτή τη λογική αντί κάποιου κέρδους ή για την αποφυγή οποιασδήποτε ζημιάς. Γιατί ξέρει ότι, ακόμη κι αν προσωρινά έρθει, - που σίγουρα δε θα έρθει, - κάποια ανακούφιση, στην πορεία η κατάσταση θα εξελιχθεί ακόμη χειρότερη από τη σημερινή για το λαό. Και τότε η απογοήτευση θα ωθήσει σε πισωγύρισμα και του κινήματος. Να γιατί λέμε τώρα μην ξαναγυρίσετε σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά και να μην εγκλωβιστείτε σε «αντιμνημονιακές» κυβερνητικές αυταπάτες. Στις 7 Μάη ο αντιλαϊκός πόλεμος θα ενταθεί. Πανίσχυρο ΚΚΕ για ακόμη πιο ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα. Αυτό θα τους τρομοκρατήσει, θα δώσει ανάταση, αισιοδοξία στο λαό.

ΙII. Καιροσκόποι
«Αν το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να πάψει να λειτουργεί ως ταίρι, συνεταιρικά με την ΝΔ και είναι διατεθειμένο να κάνει μια έμπρακτη αυτοκριτική στηρίζοντας μια πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο και δίνοντας έστω ανοχή σε μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς, εδώ είμαστε να το κουβεντιάσουμε…» Αυτή ήταν η απάντηση του υποψηφίου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη όταν ρωτήθηκε (ΣΚΑΪ) για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Προεκλογικά βέβαια τα λόγια είναι μετρημένα, παρ' όλα αυτά ο «έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται». Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην κάνει στην Ελλάδα, αυτό που κάνουν οι ομοϊδεάτες του στη Γαλλία και για το οποίο χειροκροτά; Εκεί στηρίζουν με σθένος τον ομόλογο του Βενιζέλου, τον επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος Φ. Ολάντ και έχουν ήδη εκφράσει επιθυμία συμμετοχής στην κυβέρνησή του εάν εκλεγεί.
Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικό επίπεδο δεν έφυγε ποτέ από τη σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ (άλλωστε, έχουν συνεργαστεί πολλές φορές ενάντια στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην Τοπική Διοίκηση). Μην αμφισβητώντας ο ΣΥΡΙΖΑ την αστική εξουσία, την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία στις πλάτες του λαού, αναγνωρίζοντας σαν πρόβλημα προς αντιμετώπιση τα ελλείμματα, δημιουργείται η βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί συνεργασία των δύο κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει καλά ότι οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ εκφωνούνται για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Γνωρίζει ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων, αγωνιώντας μάλιστα για την τάχιστη επαναφορά της καπιταλιστικής οικονομίας σε συνθήκες ανάπτυξης. Γνωρίζει το ΠΑΣΟΚ ότι οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ πως θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη - με επιβολή «έκτακτης εισφοράς» στους πλούσιους είναι για γέλια, ακόμα κι αν μπορούσε να το κάνει, τα χρήματα που θα συγκέντρωνε δεν θα έφταναν ούτε για «ζήτω». Οι ανάγκες του λαού δεν είναι έκτακτες, είναι μόνιμες, διαρκώς αυξανόμενες, και είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν παρά μόνο αν περάσει στα χέρια του το σύνολο του πλούτου που παράγει και καρπώνονται σήμερα τα μονοπώλια.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο οι ανάγκες των μονοπωλίων σήμερα δεν επιτρέπουν να αποχωριστούν ούτε ψίχουλο από τον πλούτο που έχουν σωρεύσει, ακόμα κι αν πρόκειται αυτό να τους επιστραφεί σαν χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Τα μονοπώλια τα θέλουν όλα. Όσα έχουν κλέψει από το μόχθο του λαού κι όσα προσδοκούν να κλέψουν από την ένταση της εκμετάλλευσής του που εγγυώνται τα μέτρα που έχουν επιβάλει οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.
Το ΠΑΣΟΚ τα γνωρίζει όλα αυτά. Άλλωστε στη βάση αυτών των συνεκτικών στην πολιτική των δύο κομμάτων στοιχείων ένα κομμάτι του βρήκε «στέγη» στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Του αναγνωρίζει το ρόλο, ως αναχώματος, για την αναχαίτιση της ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών συνειδήσεων. Προτιμά ως κόμμα της αστικής τάξης τους ανθρώπους του μόχθου αγκιστρωμένους στις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ, από το να τους έχει απέναντι, στο ΚΚΕ, στο μετερίζι της ταξικής πάλης. Ενδεχομένως αύριο να αναγνωρίσει στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το συνεταίρο του. Η ζωή έχει δείξει ότι η άρχουσα τάξη υπολογίζει στον οπορτουνισμό όταν πρόκειται να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό, να αναδιατάξει το πολιτικό της προσωπικό για να κερδίσει χρόνο που, όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ' αυτόν που έχει κηρύξει στο λαό, είναι βαρύνουσας σημασίας για την έκβασή του.

ΙV. Λαθροχειρία
Σε μια ακόμη λαθροχειρία προχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει: Στην κεντρική προεκλογική του αφίσα αξιοποιεί μία φωτογραφία με νεαρές διαδηλώτριες, οι οποίες όμως... είναι ΚΝίτισσες!
Πόσο δεν κοπιάζουν να μας πείσουν ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της νεολαίας! Μόνο που λίγες μέρες πριν, έβγαζε μάτι η φωτογραφία από μια πρόσφατη συγκέντρωσή τους, με ένα πανό που υπογράφονταν ως «Νέοι/νέες ΣΥΡΙΖΑ» κι από πίσω ήταν συγκεντρωμένοι καμιά 25αριά παππούδες... Τώρα για να εμφανίσουν στην κεντρική προεκλογική αφίσα τους φρέσκα, νεαρά πρόσωπα, έβαλαν μέλη της ΚΝΕ! Έλεος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.